Валанцёрства ў «ІншыЯ»

Вітаем! Мы шукаем валанцёр_ак

Часта ў людзей узнікае ўражанне, што валанцёрства — гэта абавязкова пра працу «ў палях», або недзе з пінгвінамі ў Арктыцы, ці з дзецьмі ў Афрыцы. Але гэта зусім не заўжды так. У грамадскім сектары ёсць шмат іншай, не такой экстрэмальнай працы — арганізацыя івэнтаў, камунікацыі, дапамога з тэкстамі, перакладамі, дызайнам. Праца не такая відавочная, але без яе нічога не адбудзецца.

Зараз нам патрэбныя менавіта такія людзі — тыя, хто гатовы дапамагчы развіваць інклюзіўную і талерантную супольнасць. Маленькімі, але вельмі важнымі крокамі. Калі адчуваеш, што гэта табе блізка — запаўняй анкету, каб далучыцца да нашай каманды. А калі сумняваешся, адказы на папулярныя пытанні ніжэй дапамогуць зразумець, падыходзіць табе гэта валанцёрства ці не.

Запоўніць анкету

Адказы на частыя пытанні пра валанцёрства

Не знайш_ла адказ на сваё пытанне? Пішы на пошту [email protected]

Хто можа стаць валанцёр_кай?

У нас няма абмежаванняў паводле ўзросту, краіны жыхарства, гендару ці яшчэ нечым. Галоўнае вось што:

табе цікава і блізка тое, што мы робім,
у цябе ёсць як мінімум 2 гадзіны вольнага часу на тыдзень.

Калі тут мы супадаем, запаўняй анкету!

Што трэба будзе рабіць?

Зараз мы ў першую чаргу шукаем валанцёр_ак, якія дапамогуць нам з такімі задачамі:

адміністраванне анлайн- і афлайн-івэнтаў;
напісанне анонсаў, вычытка тэкстаў і пераклады;
дызайн афіш і вокладак для артыкулаў;
вядзенне задач у Moodle: дапамога ў напаўненні платформы анонсамі адукацыйных мерапрыемстваў, вёрстка html-старонак; дызайн і стварэнне візуалаў для платформы;
побытавыя задачы для паляпшэння офіса;
вёрстка і публікацыя артыкулаў на сайце: праца з WordPress.

Але калі ты не бачыш тут менавіта таго, што табе цікава, усё роўна падавай заяўку! Мы ўвесь час пашыраем кірункі працы, і раптам у нас ёсць задачы, якія будуць табе даспадобы.

Але я нічога з гэтага не ўмею

Не бяда! Ёсць задачы, якія не патрабуюць спецыяльных навыкаў. А калі ў цябе будзе жаданне развівацца ў нейкім пэўным кірунку, мы цябе падтрымаем і ўсяму навучым.

Колькі часу зойме валанцёрства?

Ты сам_а вызначаеш, колькі часу можаш прысвяціць валанцёрству. Будзе выдатна, калі атрымаецца працаваць з намі хаця б 2 гадзіны на тыдзень.

Таксама ёсць задачы, якія патрабуюць дапамогі толькі на адзін раз — можна выбраць тое, што зручна менавіта табе.

Гэта аплочваецца?

Не, валанцёрства — гэта безаплатная дапамога. Але яна сапраўды для нас важная. Акрамя таго, валанцёрства дае магчымасць атрымаць новы досвед, развіць навыкі, пазнаёміцца з цікавымі людзьмі і стаць часткай супольнасці.

Што я магу атрымаць дзякуючы валанцёрству?

Слушнае пытанне! Ты знойдзеш супольнасць аднадумцаў, далучышся да крутой каманды, атрымаеш каштоўны вопыт і магчымасці для асабістага росту.

Акрамя таго, мы з радасцю прадастаўляем рэкамендацыі, якія могуць спатрэбіцца табе ў будучыні пры ўладкаванні на працу альбо ўдзеле ў актывісцкіх праграмах.

Я не ўпэўнен_ая, што мне падыйдзе валанцёрства. Можна спачатку проста паспрабаваць?

Вядома! Ты можаш пачаць з задання на адзін раз, каб пазнаёміцца з працэсам і камандай, і тады ўжо вызначыцца канчаткова.

А калі ў мяне не атрымаецца ці я перадумаю?

Гэта абсалютна нармальна. Здараецца рознае, і ты заўсёды можаш узяць паўзу, абмеркаваць з каардынатаркай змену задач або, калі спатрэбіцца, пакінуць валанцёрскую каманду. Мы ставімся да гэтага з разуменнем.

Як стаць валанцёр_кай?

Запоўні гэтую форму, пасля чаго з табой звяжацца каардынатарка і вы пачнеце работу.

У мяне засталіся пытанні

Вось пошта для пытанняў-адказаў: [email protected]

«Мне стала цікава даведацца, які гэты свет за межамі майго пункту гледжання» – гісторыя Арышы, былой валанцёркі Іншых, а цяпер PR-менеджаркі

Чаму ты наважылася стаць валанцёркай?

Гэта быў 2019 год, і я патрапіла на «Жывую бібліятэку». Прыйшла амаль выпадкова: проста ўбачыла афішу і зарэгістравалася. А ў выніку гэтае мерапрыемства перавярнула маё жыццё (напэўна, гэта гучыць пафасна, але гэта сапраўды так). Слухала гісторыі Кніг, пра іх праблемы і перажыванні, я зразумела ў якіх ружовых акулярах жыла да гэтага.

Там жа ў мяне адбылася размова з жанчынай, якая дапамагала іншыям жанчынам, што сутыкнуліся з хатнім гвалтам. Я запытала «А чаму яны проста не сыдуць ад сваіх мужчын, не здымуць кватэру або не пераедуць да сям’і?». На што яна задала сустрэчнае пытанне «Як часта ты чуеш “Я цябе кахаю?”». – «Кожны дзень». – «А яны ніколі». І ў гэтую секунду я ўсвядоміла, што абсалютна не разумею, як жывуць іншыя людзі, з якімі праблемамі сутыкаюцца і ў чым матыў іх учынкаў. І мне стала цікава гэта даведацца, яшчэ нават не дапамагчы, а проста зразумець – які гэты свет за межамі майго пункту гледжання.

Так у мяне з’явілася ідэя прыйсці ў арганізацыю, якая праводзіць такія мерапрыемствы, і стаць там валанцёркай.

Што табе дало валанцёрства?

Мая карціна свету пашырылася, я пазнаёмілася з дзівоснымі людзьмі – усё гэта дапамагло мне вырасці, паглядзець новымі вачыма на свет і на сваё ў ім месца.

Ці былі цяжкасці? І калі так, то як ты іх пераадолела і на што гэта табе паказала?

Цяжкасці здараюцца, валанцёр_ка заўсёды аддае сваю энэргію, не заўсёды атрымліваючы нешта ўзамен. І трымаешся толькі на матывацыі адносна агульнай вялікай справы. Таксама дапамагаюць людзі побач, з якімі гэта можна абмеркаваць і якія падтрымаюць у цяжкі час. Я заўсёды кажу, што людзі – самае важнае, што з’явілася ў мяне дзякуючы валанцёрству.

Чаму, на тваю думку, варта паспрабаваць?

Я лічу, што ў жыцці варта паспрабаваць шмат чаго, гэта дапамагае знайсці сябе. Калі нешта зачапіла, то трэба спрабаваць, заўсёды можна адмовіцца.

Якую адну параду ты дала б навічку і таму, хто сумняецца?

Парада – будзь адкрыт_ая да новага, але не губляй сябе. І гэта не толькі пра валанцёрства. І не сумнявайся! Не атрымаецца – халера з ім, але паспрабаваць сапраўды варта.

У чым самы галоўны бонус быць часткай нашай арганізацыі?

Цябе будуць атачаць цудоўныя людзі, у якіх шмат чаму можна навучыцца, якія прымаюць цябе так_ой, як_ая ты ёсць і з якімі можна рабіць гэты свет лепшым.

Чытаць больш

Паказваць менш

«Валанцёрства дало класных людзей побач, якія падзяляюць тыя ж каштоўнасці, што і я» – гісторыя Сашы, былой валанцёркі і цяперашняй партнёркі, менеджаркі праектаў і дызайнеркі

Чаму ты наважылася стаць валанцёркай?

Ці былі ў цябе сумневы або страхі? Як ты дала ім рады?

Хвалявалася. Я не зусім разумела, у чым будзе праяўляцца валанцёрства. Ды і сіндром самазванкі нашэптваў, што я н.е дам рады.

З часам атрымалася разабрацца з гэтымі страхамі дзякуючы сталай падтрымцы ад каманды і разгорнутай зваротнай сувязі. Узровень задач таксама рос, што надавала мне ўпэўненасці. Напрыклад, я спачатку рабіла ў асноўным афішы для мерапрыемстваў у сацсеткі, пазней ужо вярстала справаздачу аб дзейнасці арганізацыі, якую і рыхтавала да друку. І нават у нейкі момант курыравала валанцёр_ак дызайнер_ак.

Што табе дало валанцёрства?

Па-першае, класных людзей побач, якія падзяляюць тыя ж каштоўнасці, што і я. Па-другое, шмат прыняцця і падтрымкі. З часам нават атрымалася заткнуць сіндром самазванкі. Па-трэцяе, шмат прасторы для творчасці і самарэалізацыі.

Прывядзі адзін самы запамінальны момант ці гісторыю за ўвесь час твайго валанцёрства.

Успомнілася адна афіша, якую я зрабіла ў супрэматычным стылі, і яе зацвердзілі. Памятаю, што мне моцна спадабаўся працэс яе стварэння і вынік. Таму для мяне было каштоўным, што яна падышла, і было прыемна бачыць яе ў сетцы.

Ці змяніла валанцёрства тваё ўяўленне пра штосьці: пра сябе, супольнасць, праблемы, якімі мы займаемся?

Я дакладна раней не глядзела так пільна на дыскрымінацыю і яе праявы ў грамадстве. Удалося пабачыць больш розных людзей і даведвацца пра розны досвед.

Якія эмоцыі з’яўляюцца, калі ўспамінаеш свой валанцёрскі досвед?

Мяне ахінае цеплыня, і з’яўляецца натхненне. Там было шмат энэргіі, шмат новага і цікавага.

Што б ты сказала таму, хто толькі думае стаць валанцёрк_ай, але сумняецца?

Прыходзь спрабаваць — гэта не страшна. Прыходзь, калі хочацца творчасці, зносін з рознымі людзьмі і падтрымкі.

Чытаць больш

Паказваць менш

Далучыцца да валанцёрства ў «ІншыЯ»

Падзяліцца | Поделиться: